مروری برتنوع تجربیات تایپوگرافی

مروری برتنوع تجربیات تایپوگرافی

مجله هنر زمان سال چهارم، شماره ۹ بهمن ماه ۱۳۸۸

انتخاب یک تایپ فیس ازبارن برون بروک که شخصیت مدرن انگلیسی (بریتانیایی) رابه همراه دارد و استفاده از رنگ های درخشان و انرژیک فلورسنت و خلق یک فضای موسیقی الکترونیکی به وسیله این رنگ ها و خطوط موازی پر و خالی از حروف، مجموعه ای از پوسترها، بیل بوردها  و بروشورهای این جشنواره موسیقی را تشکیل می دهد. یکی از نکات قابل توجه این آثار این است که هیچ گونه تصویر، طراحی و تزئینات اضافی به جز اطلاعات برگزاری جشنواره در طراحی آن بکار گرفته نشده است.

نکته دیگر اینکه چون برنامه های این جشنواری در فاصله های زمانی کوتاهی انجام می گیرد و فرصت چندانی برای طراحی در اختیار نیست، گروه۸vo با طراحی یک فرمت ساده و تأثیرگذار، قابلیت تولید تعداد زیادی اثر گرافیکی در زمان کوتاه را بوجود آورده است.

طراح سوییسی رالف شرایفوگل، به دلیل جستجوهای نامتعارف اش در تایپوگرافی و دستیابی به بیان جدیدی از حروف و تصویر در مجموعه پوسترهایش برای فیلم پودیوم زوریخ بسیار شناخته شده می باشد.

شرایفوگل پوسترهایش را اغلب تک رنگ یا دو رنگ طراحی می کند. در آثار او رنگ سفید نه به عنوان رنگ زمینه بلکه به عنوان بازتاب دهنده نور حظور دارد. در پوسترهای «سینما آفریقا»، کیفیت بازی های نور در مراحل فیلمبرداری و تلفیق حروف با فرم هایی از رنگ های سیاه و سفید به عنوان نشانه هایی از آفریقا دیده می شود. معمولا تایپ های شرایفوگل کیفیت حجم گونه ای دارند. و انرژی آن ها در سراسر تصویر منتشر شده است. حروف، فرم های اصلی او برای طراحی هستند و همه چیز را بر اساس چیدمان آن ها شکل می دهد. ارزش اطلاعاتی و فرم حروف نوشته هایش را به گوشه ای فشرده و تبعید کند. آثار نهایی شرایفوگل مراحل تولید پیچیده ای را پشت سر گذرانده اند. در پوستر «سینمای شکسپیر» او بر روی حروف برجسته فویل آلمینیومی می کشد، آن را زیر فشار آب پرس می کند، از آن عکاسی می کند و بوسیله رنگ های متالیک و با تکنیک سیلک چاپ می کند. شرایفوگل با ساختارهای تکنیکی و اجرایی خاص خود، تصاویر جدیدی را در برابر بیننده قرار می دهد که ویژگی اصلی آثار اوست.

پوسترهای ساده و مستقیم مارک سوبژیک برای مرکز تئاتر لهستان نمونه های محکم و موفقی از تایپوگرافی به شمار می آیند. تمامی حروف ها به وسیله دست ترسیم می شوند یا از برش های مقوا به دست می آیند. رنگ ها سیاه و سفید هستند و سطوح مثبت و منفی نوشته ها و فضای اطرافشان قوی و پرانرژی  است.

در پوستر شکل() زاویه ۴۵ درجه عنوان پوستر با کادر و زوایای متنوع حروف ریزتر، تیزی لبه برش ها، حس دراماتیک اثر را تشدید می کند. آثار به لحاظ سادگی تصویری، نوعی دهن کجی و ایستادگی در برابر عصر افکت های گرافیکی است.

استفان سگماستیر تافته جدا بافته ایست. همین پوستر از سگماستیر تجربیات و تنوع تایپوگرافی را بی _ حدومرز می کند. طراح، اطلاعات برگزاری کنفرانس AIGA _‎ انجمن طراحی گرافیک آمریکا_ را بر روی بدن خود خراش داده، از آن عکاسی کرده و به عنوان پوستر ارائه می دهد. سگماستیر با این کار قصد دارد تا زحمت و رنجشی که هر طراح در طول انجام پروژه هایش می پذیرد را نشان دهد.

نتیجه دراماتیک اجرای این ایده علاوه بر اینکه بسیار تأثیر گذار است، بی گسترش  مرزهای تعریف تایپوگرافی بسیار تعیین کننده است. تنوع تجربیات تایپوگرافی نشان می دهد که مرزی را نمی توان برای آن قائل بود. شی ء واره کردن حروف توسط سونولی، برش های مقوایی حروف توسط سوبژیک، ساختار شکنی های دیوید کارسن، خراشیدن اطلاعات توسط سیگماستیر، تجربیات جاناتان بارن بروک، نویل برادی، جنیفر استرلینگ و ... .